Όταν βαραίνει η διάθεσή σου, κοίτα ψηλά, ένας ατελείωτος ουρανός μαρτυρεί διαρκώς τη δόξα Του που όλα τα ρυθμίζει. Η ψυχραιμία, αρχόντισσα της πίστης, έρχεται τότε σε εσένα, για να πιστέψεις ότι σκιαγραφεί στα ιερά παρασκήνια την τάξη και τη σειρά. Νιώθοντας αισιόδοξα, δε σημαίνει ότι πετάς στα σύννεφα ονειροπαρμένος, αλλά ότι ζεις την πραγματικότητά σου αφού πρώτα πέταξες ως στο Θεό κι έλαβες οξυγόνο.
«Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα» (Ψαλμός του Δαυίδ 18,2).
Θυμάμαι τη βροχή να πέφτει χαρούμενη. Άπλωνα τα χέρια μου να τη μαζέψω όλη, σαν όλος ο θησαυρός του κόσμου για εμένα ήταν αυτή η βροχή. Μα τώρα φοβήθηκε τον άνθρωπο η βροχή, τον λυπήθηκε για την τύχη του και δεν πέφτει πια χαρούμενη. Πόσα θαύματα αναγέννησης συμβαίνουν, όταν μια στάλα θέλησης γίνει απόφαση κι απλώσεις τα χέρια σου να δώσεις εσύ χαρά στη βροχή…
Ζήσε την ωραιότητα της πνευματικής ζωής, σε ένα σύμπαν που η θεία του τελειότητα υπόσχεται αρμονία στον καλό άνθρωπο. Δεν σε ορίζουν οι καταστάσεις. Εσύ τις ορίζεις και με το Θεό τα βγάζεις πέρα. Νίκη, θα πει Θεός, θα πει σύμπαν, θα πει ζωή, θα πει πρόοδος, αγάπη, χαρά και Πνεύμα Άγιο.
Δονούνται τα σύμπαντα στην κάθε μου ανάσα, μα, κατά μία ανάσα μειώθηκες ή κατά μία ανάσα πλούτησες ζωή μου; Και τελικά, γερνάω στο χώμα μου ή ζω στην αιωνιότητα; Ανάσα μου, ας προλάβαινα να σε γνωρίσω πριν μου φύγεις. Είσαι πάντα τόσο βιαστική… Και άραγε, είσαι η ίδια συνεχώς, ποτυ πας κι έρχεσαι μέσα μου, ή μια άλλη που δε γνωρίζεις και δε σε γνωρίζει, σαν κάθε ανάσα να αποτελεί μοναδική ευκαιρία που ζητά να την αξιοποιήσω;
Τελειώνουν οι ανάσες μου στην επίγεια ζωή, κι αυξάνουν ή λιγοστεύουν οι πιθανότητες της αιωνίου ζωής; Όταν γεμίζω την πένα μου με το μελάνι της ευγνωμοσύνης για να χαρεί η ψυχή μου, με αποσπούν αγωνίες. Ναι, στο πέρασμά σου εσύ με γεμίζεις ζωή, κι εγώ σε στέλνω στο άπειρο σαν κάτι ασήμαντο. Με την αδιαφορία μου προς εσένα ανάσα μου μην ασχοληθείς που τόσο δεδομένη σε είχα. Βάλε φωνή να ξυπνήσω.
Η ενέργεια έρχεται σε πολλές μορφές. Σκέψεις, λέξεις, πεποιθήσεις, δυνάμεις θαυμαστές της παντοδυναμίας του Θεού, ιδιαίτερα στην προσευχή που βγαίνει από την καρδιά, Πνεύμα Άγιο λούζει τον άνθρωπο.
Η έλλειψη της θείας ενέργειας, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης βούλησης που την αμφισβητεί, την περιφρονεί και την αγνοεί, είναι το απόλυτο της αρνητικής ενέργειας, φθόνος, έπαρση, καταστροφή, αθεΐα, αποτυχία και κλάμα στην τελευταία πνοή. Η απουσία της θείας ενέργειας εξαιτίας του εγωισμού, είναι το κενό, είναι το μπέρδεμα, είναι η άρνηση και χάος. Δεν έχει το χάος κατεύθυνση κι επιλογές. Εσύ μόνο έχεις ψυχή μου, να θυμώσεις μαζί μου και να ανοίξω φτερά να πετάξω, να βγω απ’ αυτό.
Σπουδαίο, να ακολουθώ μια ακτίνα θείου φωτός δίχως να αμφιβάλλω για την όραση της πίστης. Μείνε στον πνευματικό σου ενθουσιασμό Εαυτέ μου, κι άσε το Θεό να σε προστατεύει και να σε γλυτώνει ακόμη κι απ’ αυτά που επίπονα θεωρείς καλά, ενώ δεν είναι.
