ΟΚΤΑΜΗΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΣΕ ΙΕΡΕΑ ΓΙΑΤΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ!
Σε οκτώ μήνες φυλάκιση, με τριετή αναστολή, καταδικάστηκε ο πρωτοπρεσβύτερος, του ι. Ναού Αγ. Νικολάου Πάτρας, π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, στις 10 Οκτωβρίου 2022, επειδή, άκουσον, άκουσον, δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις του Καίσαρα και τέλεσε Θεία Λειτουργία την 25η Μαρτίου του 2020! Υπενθυμίζεται ότι την περίοδο εκείνη με απόφαση της κυβέρνησης δεν επιτρεπόταν η τέλεση Ακολουθιών στους ναούς, παρά μόνο η είσοδος για προσκύνηση και αμέσως η έξοδος από αυτούς, λόγω κορωνοϊού. Η Χριστιανική Δημοκρατία είχε έντονα καταγγείλει το μέτρο αυτό, ως αντίθετο σε θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, περί θρησκευτικής ελευθερίας και ως μέτρο που παραβίαζε την αρχή της αναλογικότητας. Παρόμοια μέτρα, ολιγότερο αυστηρά μάλιστα, είχαν κηρυχθεί αντισυνταγματικά στη Γαλλία και στη Γερμανία, από τα συνταγματικά τους δικαστήρια. Για τους λόγους αυτούς η Χ.Δ. και η «Χ» αντιμετώπισαν ως απαράδεκτη την ποινικοποίηση της παράβασης του μέτρου αυτού και εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους σε κληρικούς εναντίον των οποίων ασκήθηκε ποινική δίωξη, όπως στην περίπτωση του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου. Αποτελεί δε μέγιστη υποκρισία των εισαγγελικών αρχών να ασκούν ποινική δίωξη, διυλίζοντας τον κώνωπα την ίδια στιγμή που καταπίνουν την κάμηλο των ανομιών του κατεστημένου της ολιγαρχίας.
Ο πατήρ Αναστάσιος αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου δήλωσε, μεταξύ άλλων:
Σήμερα η Ελληνική Δικαιοσύνη μού απένειμε την ύψιστη τιμή, το ανώτατο οφίκιο, που μπορεί να αποδοθεί σε ένα ιερέα: με καταδίκασε σε 8 μήνες φυλάκιση με αναστολή επειδή τέλεσα τη Θ. Λειτουργία την εορτή του Ευαγγελισμού, στις 25 Μαρτίου 2020, δηλαδή επειδή επιτέλεσα το ιερατικό και εφημεριακό του καθήκον και προσπάθησα να είμαι στοιχειωδώς συνεπής απέναντι στη συνείδησή μου, στους ενορίτες μου, στην εκκλησιαστική μας παράδοση και στο Θεό. Κατά τον Απ. Παύλο σε εμάς τους Χριστιανούς «ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ και τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν», δηλαδή έχει «χαρισθεί», είναι χάρισμα, δώρο, όχι μόνο να πιστεύουμε σε Αυτόν αλλά και να υποφέρουμε γι’ Αυτόν. Όχι πως μια τέτοια καταδίκη από Μονομελές είναι κάτι τόσο σοβαρό αλλά έστω είναι μια μικρή, ελάχιστη όχληση, που ταράζει για λίγο τα νερά της κοινωνικής βόλεψής μας, της κοινωνικής μας καταξίωσης χάριν του σταυρωθέντος Χριστού…
Συνεπώς, δόξα τω Θεώ για την τιμή της καταδίκης!
Ταυτόχρονα όμως η Ελληνική Δικαιοσύνη με την απόφασή της κατέστησε την Ελληνική Δημοκρατία ως τη δεύτερη Πολιτεία στην Ευρώπη κατά τους τελευταίους 17 αιώνες, μετά την Αλβανία του Ενβέρ Χότζα, όπου η τέλεση και μόνο της Θ Λειτουργίας στην εορτή του Ευαγγελισμού συνιστά ποινικό αδίκημα και ο ιερέας που τολμά να λειτουργήσει -ανεξαρτήτως αριθμού πιστών – πρέπει να φυλακιστεί. Ούτε οι Σουλτάνοι δεν είχαν ενεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο…
Η Ελληνική Κυβέρνηση και όσοι με όποιο τρόπο συνευδόκησαν στη σχετική διάταξη (ΚΥΑ με αρ. 2867/Υ1/16.3.20) πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι για το κατόρθωμά τους… Τους αφιερώνω την παρούσα δικαστική απόφαση!
Είναι προφανές ότι η απόφαση αυτή δεν τροποποιεί ουδέ στο ελάχιστο τις απόψεις και τη στάση μου επί του ζητήματος και ασφαλώς θα καταπέσει στα ανώτερα ελληνικά και ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
Ως Ορθόδοξος πιστός δεν θα μπορούσα να ανεχθώ την απαγόρευση τελέσεως Θ. λειτουργίας από την κρατική εξουσία,
Ως Ορθόδοξος κληρικός ήμουν υποχρεωμένος, χάριτι και ελέει Θεού, να λειτουργήσω υπακούοντας στην Κεφαλή της Εκκλησίας που προστάζει: «τούτο ποιείται εις την εμήν ανάμνησιν», τη στιγμή, μάλιστα, που δεν υπήρχε κανονικό επιτίμιο από τον Επίσκοπό μου ή τη Σύνοδο (αργία ή καθαίρεση),
Τέλος, ως Έλληνας πολίτης ήμουν και είμαι υποχρεωμένος στο μέτρο των δυνατοτήτων και αρμοδιοτήτων μου να προασπίζομαι το Ελληνικό Σύνταγμα και όχι μόνο να μην επιτρέπω σε κανένα την κατάλυσή του αλλά ούτε καν να την ανέχομαι.
Η απαγόρευση τέλεσης Θ. Λειτουργίας αποτελεί κατάλυση των θεμελιωδών άρθρων 3 (σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας) και 13 (θρησκευτική ελευθερία) του Ελληνικού Συντάγματος καθώς και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 9 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου) που προστατεύει το δικαίωμα της θρησκευτικής λατρείας. Ως Έλληνας πολίτης είμαι υποχρεωμένος να αγωνιστώ ώστε να αποκατασταθεί ο σεβασμός». Τέλος ο π. Αναστάσιος ευχαρίστησε τους δικηγόρους του, Ιωάννη Χατζηαντωνίου και Γιώργο Ιατρού και τους μάρτυρες υπεράσπισης του, με ιδιαίτερη αναφορά στον καθηγητή Φαρμακολογίας, του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Κων. Πουλά, ο οποίος « με την επιστημονικά τεκμηριωμένη του κατάθεση κατέδειξε ότι από την τέλεση της Θ. Λειτουργίας και τη Θ. Κοινωνία των πιστών ούτε προέκυψε ούτε είναι δυνατόν να προκύψει ο παραμικρός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία».
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ 13/10/22
